CEVAP
Allah korkusunun sebebi, ilim ve marifettir. İlim ve marifet sahipleri, kendi ayıplarını, günahlarını ve ibâdetteki kusurlarını görerek, bunun yanında Allahü teâlânın kendisine verdiği sayısız nimetleri düşününce, yaptıklarından utanıp, kalbinde korku başlar. Bunun hâli şuna benzer. Bir padişah birine iltifat ederek sayısız yardım ve ihsanlarda bulunsa, üstelik büyük bir rütbe verse, bu kimse de, padişahın bu iyiliklerine karşılık nankörlük ve hıyanet etse, bunu da padişahın görüp bildiğini anlasa, o kimsenin kalbine bir korku ateşi düşer. İşte Allah’tan korkmak da böyledir.
Hadis-i şerifte de, (Hikmetin başı Allah korkusudur) buyuruluyor. Hikmetin bir çok manası vardır. Faydalı ilim, fen ve sanat, manevî ilim gibi manalara gelir. Şu hâlde Allah’tan korkup haramlardan kaçan ve ibâdetleri yapan kimsenin hikmet sahibi, akıllı biri olduğu anlaşılır. Hadis-i şerifte, (En akıllınız, Allah’tan en çok korkandır) buyuruldu. Allah korkusu, sevileni kaybetmekten meydana gelen bir korku olduğu gibi, Ona isyan ederek tehlikelere maruz kalmaktan da meydana gelen bir korkudur. Allahü teâlâ, Kur'an-ı kerimde buyuruyor ki:
(Allah’tan korkun ki, kurtuluşa eresiniz.) [A. İmran 200],
(Ancak âlimler Allah’tan korkar.) [Fatır 28],
(En şerefliniz, Allah’tan en çok korkanınızdır.) [Hücurat 13]
Allah’tan korkmanın alameti şu yedi şeyde, [dilde, kalbde, gözde, midede, elde, ayakta ve ibadette] belli olur.
1-Dilde: Yalan söylemez. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:
(Müminde, her huy bulunabilir. Fakat yalancı ve hain olamaz. Yalan insanı günaha sokar; günah da cehenneme götürür.)
(Yalan, imana aykırıdır; münafıklık alametidir.)
(Güldürmek için yalan söyleyene, yazıklar olsun!)
Allah’tan korkanın dili yalan söylemediği gibi, gıybet de etmez. Gıybet, insanın sevaplarının azalmasına, başkasının günahlarının kendine verilmesine sebep olur. Gıybet büyük günahtır. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:
(Gıybet, leş yemekten daha kötüdür; imanı zayıflatarak yok eder.)
(Gıybet edenin duâsı kabul olmaz.)
(Gıybet edeni dinleyen de günahta ortaktır.)
Allah’tan korkan, boş da konuşmaz. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:
(Kıyamette günahı en çok olan boş konuşandır.)
(Birinin boş konuşması, boş vakit geçirmesi, Allahü teâlânın onu sevmediğini gösterir.)
Şehit olan bir gencin annesi, (Oğlum sana cennet müjde olsun!) dedi. Resulullah efendimiz, o kadına, (Ne biliyorsun, belki boş şey konuşurdu.) buyurdu.
2- Kalbde: kalbi, kin, haset gibi kötü huylardan temizlenmiştir.
3- Gözde: Harama bakmaz. Hadis-i şerifte, (Harama bakmak, şeytanın zehirli oklarından bir oktur. Allah korkusu ile harama bakmayana, Allahü teâlâ öyle bir iman verir ki, tadını kalbinde hisseder.) buyuruldu. Kâinattaki her şeye ibretle bakar. Hz. İsa, (Sözü zikir, sükutu fikir, bakışı ibret olanlar, bana benzemiş olur.) buyurdu.
4- Midede: Haram lokmadan uzaktır. Hadis-i şerifte, (Bir lokma haram yiyenin kırk günlük güzel ameli kabul olmaz.) buyuruldu.
5- Elde: Harama uzanmaz.
6- Ayakta: Günah işlenen yere gitmez.
7- İbadette: İhlası [Allah rızasını] esas alır, riyadan kaçınır.
Allah’tan korkan kimse, Onun emir ve yasaklarına riayet eder. Hiç kimseye kötülük etmez. Kusurlarına tövbe eder. Çalışırken, alış-veriş ederken, kimsenin hakkını yemez. İlim ve ahlâk sahip saygı gösterir. Arkadaşlarını sever ve kendini sevdirir. Kimseyi çekiştirmez, kimseye sert davranmaz. Malı ve mevkii herkese iyilik etmek için ister. Kendini beğenmez. Allahü teâlânın her an, gördüğü ve bildiğini düşünerek, hiç kötülük etmez. Kısaca, Allah’tan korkan, vatanına, milletine faydalı olur
Hiç yorum yok